Zaburzenia erekcji u chorych na cukrzycę

Zaburzenia erekcji wywołane są czynnikami organicznymi (70-90%) lub psychogennymi (10-30%). U mężczyzn chorych na cukrzycę problem ten może pojawić się średnio po 3 latach od momentu rozpoznania choroby. Jest to problem złożony, ponieważ problemy z erekcją u chorych na cukrzycę mogą być spowodowane różnymi czynnikami: powikłaniami naczyniowymi, angiopatią, przyczynami neurologicznymi (neuroptia) czy hormonalnymi. Mimo tego, że wielu mężczyzn zmaga się z tym problemem, na jego temat rozmawia zaledwie 33% chorych.

Problemy z erekcją u mężczyzn chorych na cukrzycę pojawiają się już w wieku 20-29 lat (9%), a powyżej 70 roku życia ten problem dotyka aż 95% chorych. Często to właśnie problemy z erekcją poprzedzają rozpoznanie choroby, która często jest pomijana w planie leczenie diabetologicznego, a przez pacjentów jest uznawana za jeden z największych czynników pogarszających jakość życia.
W przebiegu cukrzycy dochodzi do wielu komplikacji i powikłań: przyspieszenia rozwoju miażdżycy dużych tętnic, patologii drobnych naczyń tętniczych, neuropatii somatycznej, zaburzenia funkcji śródbłonka i obniżenia poziomu testosteronu. Niewydolność śródbłonka powoduje spadek stężenia tlenku azotu, a ten pełni bardzo ważną funkcję w wystąpieniu erekcji. Kiedy jest go za mało, dochodzi do zaburzeń erekcji. Zmiany hormonalne związane z obniżonym poziomem testosteronu i podwyższonym poziomem prolaktyny wpływają negatywnie na sprawność seksualną.

Metody leczenia i profilaktyka

Satysfakcjonującym życiem seksualnym można cieszyć się w każdym wieku, a coraz lepsze metody leczenia pozwalają na aktywność seksualną mimo chorób i ograniczeń fizycznych. U chorych na cukrzycę i cierpiących na zaburzenia erekcji stosuje się farmakoterapię (doustne inhibitory fotodiesterazy typu 5 – np. sildenafil), iniekcje w ciała jamiste, pompy próżniowe a w najbardziej trudnych przypadkach metody chirurgiczne. Wybór metody zależny jest od stopnia powikłań po cukrzycy, to lekarz, po wcześniejszej diagnozie, wybiera najlepszy dla pacjenta sposób leczenia. Niezależnie, którą metodę zaleci, każda z nich może poprawić komfort i jakość życia oraz sprawić, że problemy z erekcją nie będą stanowiły przeszkody w czerpaniu radości i przyjemności z seksu.

Chorzy na cukrzycę i zaburzenia erekcji mają również wpływ na swoje zdrowie seksualne i to, czy ich śródbłonek będzie prawidłowo funkcjonował, bo to właśnie m.in. on odpowiada za wystąpienie erekcji.

Dlatego chorym zaleca się prace nad zmianą stylu życiu:

• wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej (więcej o wpływie aktywności na sprawność seksualną znajdziecie w naszym artykule „Dieta i aktywność fizyczna wpływają na sprawność seksualną”),
• obniżenie masy ciała
• zrezygnowanie z palenia tytoniu,
• zmiana diety na zbilansowaną i zdrową,
• poprawa: kontroli glikemii, nadciśnienia tętniczego i wyrównania zaburzeń lipidowych.

Seks wystarczająco dobry

Aktywność seksualna to nie tylko stosunek dopochwowy. Seks to pieszczoty, dotykanie, głaskanie, całowanie, cmokanie, gryzienie, pieszczenie, a także te mniej oczywiste: patrzenie sobie w oczy, miły sms, śniadanie do łóżka, komplementowanie partnera/ki. Bez względu na to jak wyglądam, ile mam lat, jak sprawne jest moje ciało, jakich chorób doświadczam, bądźmy dla siebie i swoich partnerów/ek wystarczająco dobrzy.

Seks to nie tylko sprawność seksualna, to nie bicie rekordów, to bliskość, intymność, radość z bycia we dwoje, sposób na odprężenie i relaks.

Seks sprzyja długowieczności i zdecydowanie poprawia jakość życia, ale to w jakim sposób się w nim realizujemy zależy od nas, potrzeb naszych i partnera/ki, a także od tego na co nasze ciało może sobie pozwolić. Seks nie polega tylko na penetracji. Kiedy otworzymy się na jego wszystkie aspekty, zamiast stawiać sobie ograniczenia i hamulce („Nie mogę uprawiać seksu, bo nie mam wystarczającej erekcji”, „Mam problemy z erekcją, to wycofuje się z seksu”), to odkryjemy nowe możliwości i rozwiązania („Nie wiedziałem, ze kobietom tyle przyjemności sprawia pieszczenie łechtaczki”, „Kiedy przestałem skupiać się tylko na to, czy mam erekcję czy nie, odkryłem, że moja partnerka przeżywa orgazmy podczas pieszczenia piersi i sutków”).

Zwolnijmy, czerpmy radość z łagodnego i cierpliwego poznawania swoich ciał, z powoli narastającego podniecenia i nowych form sprawiania sobie przyjemności.

Bibliografia:
1. Zbigniew Wolski , Krzysztof Kraśnicki , Ewa Czapkowicz , Jacek Manitius, Grażyna Zarzycka-Lindner, Roman Junik, Anna Kamińska „Zaburzenia erekcji u chorych hospitalizowanych z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i dializowanych (doniesienie wstępne) w „Seksuologia Polska 4/2006”.
2. Krzysztof Dęmbe, Mariusz Jasik, Beata Mrozikiewicz-Rakowska, Przemysław Krasnodębski „Wpływ niektórych leków na występowanie zaburzeń erekcji u pacjentów z cukrzycą” w „Seksuologia Polska 8/2010”.
3. Krzysztof Dęmbe , Mariusz Jasik , Sławomir Stawicki , Waldemar Karnafel „Patogeneza i częstość zaburzeń erekcji u chorych na cukrzycę” w „Seksuologia Polska 2/2004”
4. „Zaburzenia erekcji u chorych na cukrzycę” wywiad z prof. Władysławem Grzeszczakiem w portalu „Kardiologia i diabetologia”.
5. „Leczenie zaburzeń seksualnych u chorych na cukrzycę” prof. Zbigniew Lew-Starowicz w „Puls Medycyny”.